Catalogus

Van Dale: lijst, register van voorwerpen, boeken enz. van een verzameling, meestal met korte omschrijving, hetzij in alfabetische, hetzij in stelselmatige orde.

Wikipedia: Een catalogus (meervoud catalogi of catalogussen) is het geheel van titelbeschrijvingen die verwijzen naar de collectie. Het woord stamt van de titel van een gedicht van de Oud-Griekse dichter Hesiodus, de Catalogus van vrouwen.

Het gebruik

Het woord catalogus wordt gebruikt voor lijsten van uiteenlopende zaken: boeken in een bibliotheek, voorwerpen in een museum, producten of het leveringsprogramma van een postorderbedrijf of groothandel, postzegels, planten in een hortus botanicus enzovoort. Voor de digitalisering was de catalogus een meubel. De beschrijvingen kregen een plaats op steekkaarten in een fichebak. Het aantal kaarten was gelijk aan het aantal zoekingangen (auteur, titel, onderwerp…) of beperkte zich tot wat men organiseren kon. Tegenwoordig zijn de steekkaarten gedigitaliseerd, is het meubel vervangen door een scherm, de zoekingangen zijn geautomatiseerd en is de catalogus kan op elk woord doorzocht worden.


Bovenstaande omschrijvingen vullen het begrip catalogus, wanneer je je een idee vormt wat je als leek het gevraagde bedrag op tafel legt voor de catalogus van een kleindiershow. Zo’n kleindiershow kan een wisselende invulling hebben, dat is afhankelijk van de aard van de show. Een show met diverse diergroepen, als voorbeeld kan men de Noordshow noemen, maar evengoed een show met slechts één diergroep bv. De Nationale Sierduiven Show van de Friesche Sierduiven Club. Dit is een willekeurige keuze. Andere catalogi hadden ook genoemd kunnen worden.

Bekijken we de inhoud van beide boekwerken, dan valt op, dat de Noordshow gerubriceerd is als een serie van een aantal diergroepen met per diergroep een alfabetische inzenders overzicht. Ook in de catalogus van de NSS-FSC is zo’n inzenderslijst te vinden. Ook de overzichten van de medewerkers zijn nauwgezet verwerkt. De voedercommissies staan tot in detail vermeld. Heel belangrijk voor de geïnteresseerde bezoekers, die komen voor de pracht in de kooien. Met het boek in de hand op zoek naar….. ja waarnaar? Beginnen bij het begin. Kooi nr. 1. Als je geluk hebt, is er een looproute-aanduiding. In het overgrote deel van de tentoonstellingen ontbreekt dat, m.a.w. je moet het zelf maar uitzoeken.

Nou ja, we beginnen gewoon maar ergens. Kooi 245 levert een complex beeld op. Een dier, voor de leek mooi of lelijk al gelang de voerkeur of interesse. Boven de kooi aan een draad een geschreven beoordeling en in de zojuist aangeschafte catalogus een naam, die van de inzender en een of enkele elementen die ook op de beoordelingskaart genoteerd staan. Plaats, predicaat, punten. Wanneer het over sierduiven gaat zo blijkt ontbreekt het predicaat. Terwijl ik dit opschrijf realiseer ik me, dat ik als ingewijde dat weet, maar de belangstellende leek heeft daar totaal geen notie van. De link tussen een “beoordelingskaart” en de catalogus ontgaat hem volledig. De elementen stemmen ook niet overeen. De naam van de inzender ontbreekt op de beoordelingskaart. Het merkteken op de beoordelingskaart, m.u.v. de konijnen, ontbreekt in de catalogus. Overigens het merkteken (ringnummer) bij de sierduiven op de beoordelingskaart is veelal onvolledig. Het onderscheid oud – jong is kennelijk onderscheidend genoeg om het jaartal maar gewoon weg te laten. Daarmee doet men het dier in het algemeen te kort, maar feitelijk is het een blijk van gebrek aan respect voor die dieren die reeds 4 of 5 koppensnellers-dagen overleefd hebben. Overig dringt de vraag zich op, waarom WEL merktekens van konijnen vermelden en GEEN ringnummers van hoenders, dwerghoenders en sierduiven in de CATALOGUS. Men kan zich afvragen wat het nut van het ringen van deze dieren heeft!? Het antwoord ingegeven door een opmerking van Wim de Wal, dat de NBS-prijzen uit de prijs die voor de ringen betaald worden opgebouwd worden. Overigens geldt dit niet voor de KLN, waar de andere diersoorten onder te brengen zijn. Maar waarschijnlijk verklaart dat het verschil in jaarcontributie € 15,00 - € 10,00. Al dolend tussen de rijen kooien doet de leek, liefst een heel gezin! (Wie weet is er een potentiële liefhebber bij.) een grote hoeveelheid indrukken op, die meer tijd vragen om te verwerken.

Thuisgekomen wordt de catalogus nog eens ter hand genomen. Er staat van alles in: lijsten van medewerkers, tentoonstellingscommissies enz. De alfabetische inzenderslijst, ja die zou heel misschien nog wel eens belangrijk kunnen zijn, jammer geen telefoonnummer of nog beter een email-adres. Maar met even googlelen valt misschien wel wat te bereiken. Wanneer er een catalogus op de tafel ligt van een gemengde show, komt vroeg of laat de vraag op, waarom het konijn wel UNIEK aangeduid is en de andere dieren volkomen anoniem, slechts aangeduid door een kooinummer vermeld staan. Spreekt daar een zekere waarde uit? Feitelijk mag het deel van de konijnen slechts de betiteling CATALOGUS dragen, als men bovenstaande omschrijvingen in ogenschouw neemt. De delen van de hoenders e.d. en de sierduiven geven slechts een kooinummer, het dier in die kooi wordt volledig anoniem gehouden. De catalogus is in dit deel te vergelijken met een stratenboek, de kooinummers leest men als huisnummer, de namen van de bewoners ontbreken, maar de vroedvrouw c.q. de arts, die de bewoner op de wereld geholpen heeft, staat wel vermeld.

Er kan nog wel iets nader op de volledigheid dan wel onvolledigheid van de gegevens in de “catalogus” in gegaan worden. Bij iets nauwkeuriger de gegevens van het konijnendeel in ogenschouw nemend, blijkt hier ook een deel niet in overeenstemming te zijn met de feiten. De opgegeven dieren blijken deels vervangen te zijn of bewust dan wel onbewust in andere kooien geplaatst te zijn. Die veranderingen worden veelal niet verwerkt (te veel moeite, tijdsdruk). De catalogus degradeert tot een bundel papier, waarvoor de inzender een VERPLICHT bedrag op tafel dient te leggen, een bezoeker kan besluiten WEL of NIET het bedrag te besteden. Het begrip catalogus suggereert een waarde, die het KLEINDIER-KLEINOOD niet heeft! Het aanschaffen van zo’n bundel nodigt niet uit om op een volgende show weer tot aanschaf over te gaan.

HAA